Schietwilg

Schietwilg

Door fytotherapeuten "plantaardige aspirine" genoemd, wordt schietwilg al duizenden jaren gebruikt om ontstekingspijn te bestrijden en koorts te verlagen. Laten we deze verbazingwekkende geneeskrachtige plant eens nader bekijken!

Oorsprong

Schietwilg komt oorspronkelijk uit Europa, maar groeit ook in Azië en Noord-Amerika. De schietwilg houdt van vochtige bodems, vooral aan de oevers van waterlopen, en is een boom die 25 meter hoog kan worden. Hij behoort tot het geslacht Salix, waarvan de bekendste de treurwilg is.

Zijn bast, rijk aan salicylaten, wordt gebruikt voor zijn geneeskrachtige eigenschappen.

Het schijnt dat het gebruik voor therapeutische doeleinden teruggaat tot ongeveer 500 jaar voor onze jaartelling in Azië en Noord-Amerika. In China werd het gebruikt als koortswerend en pijnstillend middel. In de 1e eeuw stelde Dioscorides, de beroemde Griekse botanicus, "wilgenbladeren, geplet met een beetje peper en gedrenkt in wijn" voor als behandeling tegen rugpijn.

Later gebruikten de oude Grieken het om koorts te verlagen en als pijnstiller. In de Middeleeuwen zou het de kracht hebben om het libido te kalmeren en werd het gebruikt als middel tegen braken.

Aan het begin van de 19e eeuw, in 1828 om precies te zijn, isoleerde de Franse apotheker Leroux het werkzame bestanddeel van de schietwilg: saliciline. Tien jaar later produceerde de Italiaanse professor Rafaele Piria als eerste salicylzuur uit wilgenbast, en 20 jaar later was het Kolbe, een Duitse chemicus, die voor het eerst salicylzuur synthetiseerde.

Uiteindelijk synthetiseerde een andere Duitse chemicus, Hoffmann, in 1897 voor het eerst een stabiele vorm van salicylzuur uit een spirea, en aspirine was geboren.

Maar hoewel salicylzuur sneller werkt dan wilgenbast, is de werking ervan minder langdurig en veroorzaakt het veel bijwerkingen, in tegenstelling tot de plant. Zo maakte wilg een comeback als natuurlijk middel aan het eind van de 20e eeuw, na enkele decennia van vergetelheid.

Samenstelling

Schietwilg bevat tussen 1 en 11% salicylaten (vooral saliciline). Ze is ook zeer rijk aan flavonoïden (quercetol, luteoline, isoquercitroside, glycosylnaringetol, isosalipurposide) met erkende ontstekingsremmende eigenschappen, catechische tannines (tot 20%) en andere fenolische verbindingen (vimaline, syringoside, picoiseoside, enz.).

De bladeren zijn zeer goede bronnen van vitamine C.

Voordelen en deugden

De voordelen van schietwilg zijn globaal dezelfde als die van aspirine, met een minder snelle maar duurzamere werking. Witte wilg is dus zowel een pijnstiller als een ontstekingsremmer, waardoor het zeer nuttig is bij de behandeling van tal van kwalen.

Commissie E en ESCOP erkennen de doeltreffendheid van wilgenbast bij het verlagen van koorts en het verlichten van reumatische pijn en hoofdpijn.

Pijn in de onderrug

Dit was het belangrijkste gebruik van wilg volgens Dioscorides in de 1e eeuw, dat ook nu nog een van de belangrijkste indicaties is, wat zijn talenten als baanbrekend arts bevestigt.

Verschillende studies, uitgevoerd op proefpersonen die aan rugpijn leden en behandeld werden met Assalix® (wilgenextract gedoseerd met 240 mg saliciline), bevestigen de doeltreffendheid van wilgenextract bij het verlichten van rugpijn. Hier1 zijn de verkregen resultaten superieur aan een placebobehandeling (39% van de behandelden voelde geen pijn meer na de behandeling), daar2 zijn de effecten van Assalix® even doeltreffend als die van een klassieke ontstekingsremmende behandeling, tegen lagere kosten.

Artrose

Verschillende studies uit 1996(3), 2001(4) en 2008(5) hebben de doeltreffendheid van een behandeling met wilgenextract voor het verlichten van artrosepijn onderzocht. Alle drie concluderen ze dat wilgenbast effectief is in het verlichten van artrosepijn (gonartrose en coxartrose) met zeer weinig bijwerkingen.

Hoofdpijn, migraine, koorts, pijnlijke menstruatie, peesontsteking ...

Met andere woorden, alle gebruikelijke indicaties voor aspirine. Het gebruik van schietwilg is erkend door het Europees Geneesmiddelenbureau en is opgenomen in de lijst van geneeskrachtige planten in de Franse Farmacopee.

Dosering

De dosering van schietwilg hangt af van de galenische vorm. Het kan worden gebruikt in de vorm van capsules, vloeibare of droge extracten, droge plant of tinctuur.

  • In infusie moet 2 tot 3 g droge bast in 250 ml kokend water worden gegoten. Deze drank moet idealiter voor elke maaltijd worden ingenomen.
  • Als tinctuur wordt het vaak gebruikt om reuma of artritische pijn te verlichten: aanbevolen wordt dan om 3 maal daags 2,5 ml tinctuur gemengd met water in te nemen.
  • In vloeibare extracten, 15 tot 30 druppels (afhankelijk van het gewicht van de patiënt en de intensiteit van de symptomen) 3 keer per dag.

De witte wilgenkuur wordt discontinu gedaan, 15 dagen per maand, tot de pijn verdwijnt.

Bijwerkingen en contra-indicaties

De bijwerkingen van witte wilg zijn in de praktijk vrij verwaarloosbaar. Zelden kunnen lichte spijsverteringsproblemen optreden, zoals misselijkheid of diarree.

Mensen die allergisch zijn voor salicylzuur kunnen ook allergisch zijn voor wilg.

Wilg is gecontra-indiceerd voor mensen die een antistollingsbehandeling ondergaan of die maagproblemen hebben (gastritis, zweren, reflux, enz.).

Bij gebrek aan gegevens hierover moeten zwangere vrouwen en vrouwen die borstvoeding geven hun arts raadplegen alvorens een behandeling met wilgentenen te beginnen.

Referenties

1. Chrubasik S, Eisenberg E, et al. Treatment of low back pain exacerbations with willow bark extract: a randomized double-blind study.Am J Med 2000 Jul;109(1):9-14.

2. Chrubasik S, Kunzel O, et al. Treatment of low back pain with a herbal or synthetic anti-rheumatic: a randomized controlled study. Wilgenschorsextract voor lage rugpijn. Rheumatology (Oxford). 2001 Dec;40(12):1388-93. Volledige tekst: http://rheumatology.oxfordjournals.org

3. Mills SY, Jacoby RK, et al. Effect of a proprietary herbal medicine on the relief of chronic arthritic pain: a double-blind study.Br J Rheumatol 1996 Sep;35(9):874-8. Volledige tekst: http://rheumatology.oxfordjournals.org

4. Schmid B, Ludtke R, et al. Werkzaamheid en verdraagbaarheid van een gestandaardiseerd wilgenschorsextract bij patiënten met artrose: gerandomiseerde placebogecontroleerde, dubbelblinde klinische studie.Phytother Res 2001 Jun;15(4):344-50.

5. Beer AM, Wegener T. Willow bark extract (Salicis cortex) for gonarthrosis and coxarthrosis--results of a cohort study with a control group. Phytomedicine. 2008;15(11):907-913.18815018

Lise Lafaurie - Diététicienne et nutritionniste

Lise Lafaurie

Als diëtist en voedingsdeskundige heb ik de roeping om de sobere en achterhaalde visie van de traditionele diëtetiek af te stoffen. Auteur van de blog Les Frites Vertes, mijn motto is "als het goed is voor mijn smaakpapillen, is het goed voor mijn lichaam".

  • Summary